Mierzenie czasu w przeszłości było fundamentalnym przedsięwzięciem człowieka na przestrzeni dziejów. Do śledzenia i ilościowego określania upływu czasu zastosowano różne metody i urządzenia. Oto przegląd tego, jak mierzono czas w przeszłości.
Najwcześniejszy kalendarz egipski opierał się na cyklach Księżyca, ale później Egipcjanie zdali sobie sprawę, że „Psia Gwiazda” w Wielkim Psie (którego dzisiejsi astronomowie nazywają Syriuszem) wschodziła obok Słońca co 365 dni, mniej więcej wtedy, gdy rozpoczął się coroczny wylew Nilu .
Oprócz badań i rozwoju nad wysoce precyzyjnymi zegarami atomowymi, coraz ważniejszą rolę dla nauki i praktyki odgrywa budowa niedrogich, małych, lekkich i energooszczędnych zegarów atomowych. Zegary te są opracowywane na przykład do użytku w satelitach systemów nawigacji satelitarnej, takich jak GPS, GLONASS lub Galileo i mają na celu zwiększenie dokładności pozycjonowania.
Do lat 90. XX wieku zegary atomowe z wiązką cezu były najdokładniejszymi urządzeniami do pomiaru czasu i częstotliwości. Działanie zegara cezowego opiera się na zasadzie, że wszystkie atomy cezu-133 są identyczne i emitują promieniowanie o tej samej częstotliwości, gdy pochłaniają lub uwalniają energię, co czyni je idealnymi do precyzyjnego odmierzania czasu. Od tamtej pory laboratoria na całym świecie nieustannie doskonalą dokładność zegarów atomowych z fontanną cezową.